یا زهرا سلام الله علیها

روایت شده از امام جعفرصادق علیه السلام منقول

 است که روزی آن حضرت بر ثقه جلیل فضیل بن

 یسار فرمود:با همدیگر در جایی و مجلسی

 می نشینید و از غرایب اخبار ما نقلمی کنید؟

 فضیل عرض نمود: فدایت شوم بلی! می نشینیم

 و اخبار واحکام شما را نقل می کنیم.

حضرت صادق علیه السلام فرمود:به درستی من

 این مجالس را دوست می دارم، پس امر ما را

 زنده دارید، یا فضیل! خدا رحمت نماید به کسی 

که امر ما را زنده دارد، یعنی اخبار و احکام و 

معجزات و مصایب ائمه انام را ذکر نماید و

 نقل کند و نگذارد که از خاطرها مانند فراموش

 شدن مرده ها فراموش گردد.

حضرت فرمود:یا فضیل! کسی که ما را یاد کند

یا دیگری مصایب ما را در نزد او یاد نماید، پس

 به جهت مصیبتی که بر ما وارد شده و می شود

 از دیده او اشگی  به مقدار پر مگسی بیرون

 بیاید، خداوند عالمیان گناهان او را بیامورزد،

هر چندی که از کف دریاها زیادتر باشد.

(مجلسی،محمد باقر،1390،محن الابرار ترجمه و شرح مقتل بحارالانوار،مترجم هشترودی تبریزی،ج 1،ص363)